De eerste berichten over dit gerecht stammen uit de jaren 1330, toen het nog gewoon geroosterde eend heette. De meer gastronomische bereidingswijze stamt uit ongeveer 1500 tijdens de Ming Dynastie. Aan het hof in de toenmalige hoofdstad Nangking, was pekingeend een van de meest geliefde gerechten. Toen Peking de nieuwe hoofdstad werd, verhuisde niet alleen het hof, doch ook de pekingeend mee, omdat de Keizer niet buiten dit gerecht kon. De bereidingswijze van de pekingeend is dat de eend wordt gemarineerd waarna er lucht tussen vlees en huid worden geblazen. Na een dag drogen begint er een smaak aan de eend te komen. Daarna wordt de pekingeend in een speciale oven geroosterd.